III ~ "Pokazałam mu, że z Hermioną Granger się nie zadziera"

Cześć :D Ojejku obiecałam, że ten rozdział będzie dłuższy, ale coś mi nie wyszło ;p. Nie obiecuję rewelacji, ale mimo przeziębienia postanowiłam to napisać. Weźcie to pod uwagę podczas oceny :D Rozdział dla wszystkich czytelników, a w szczególności dla Kamili M., która zmotywowała mnie żeby jednak coś dzisiaj nabazgrać ;p Od razu mówię, że to opowiadanie jest inne niż wszystkie. Trzymajcie nerwy na wodzy, wszystko wyjaśni się jutro w części czwartej ;p Dziękuję za komentarze ♥

III ~ Pokazałam mu, że z Hermioną Granger się nie zadziera...

- Fred, wstawaj! Fred... Fred!

- Co jest? - mruknął odwracając się tyłem.

- Sobota - zaśmiał się George.

- Daj mi spać!

- Jak sobie chcesz... Aquamenti!

Bliźniak podskoczył. Przetarł twarz rogiem kołdry i zmierzył brata morderczym spojrzeniem. W kącie pokoju Lee spadł z krzesła. Z naburmuszoną miną bliźniak ruszył w stronę łazienki. Po ubraniu się zszedł wraz z przyjaciółmi do Wielkiej Sali na śniadanie. Z ponurą miną zaczął dłubać widelcem w naleśniku.

- Co jest, braciszku? Jedz! Czeka nas dziś sporo pracy!

- Jutro śpij lepiej w stroju kąpielowym, dobrze ci radzę. - odburknął.

Do sali weszła Ginny wraz z Hermioną, Harrym i Ronem.

- Dzień Dobry! - krzyknęła i zajęła miejsce obok brata.

- Bry... - mruknął Fred.

- Oooo, ktoś wstał dziś z łóżka lewą nogą? - uśmiechnęła się Hermiona.

- Nigdy nie chciej mieć rodzeństwa...

- Mi to mówisz? - Gin i Ron spojrzeli na siebie i zaczęli się śmiać.

Wszyscy oprócz bliźniaka mieli tego ranka dobry humor. Pierwszy tydzień w Hogwarcie zleciał im wesoło, pomijając ten jeden szlaban od McGonagall polegający na polerowaniu zbroi pod okiem Filcha. Całą gromadą wybrali się nad jeziorko. Rozsiedli się pod rozłożystym drzewem i wrzucali kamienie do wody. Herma wyczarowała stado ptaszków, które krążyło nad ich głowami. Nie zapomniała jeszcze o eliksirze i o tym co powiedział Fred. Poleciła wywar Lavender, która podekscytowana pobiegła do bliźniaków i zamówiła trzy fiolki. Rudzielec siedział na przeciw niej i wgapiał się w trawę. Spojrzał kątem oka na szatynkę, która uśmiechnęła się i odwróciła wzrok w stronę zamku. Nigdy wcześniej nie patrzył na Hermionę w taki sposób. Pierwszy raz zobaczył jakie ma piękne, puszyste włosy. Gdy tak siedzieli do głowy wpadł mu pewien plan.

- Zgłoś się! - namawiał ją, gdy tego samego dnia siedzieli sami w pokoju wspólnym.

- Błagam cię! Ja i miotła. Pozwól, że się zaśmieję.

- To nic strasznego!

- Boję się latać!

- Nauczę cię. - uśmiechnął się.

- Wyobrażasz sobie mnie grającą w quidditcha?

- Tak szczerze to nie, ale zawsze musi być ten pierwszy raz.

- Nie dam rady, mam lęk wysokości.

- No weź, nie bądź taka! Jutro o 12:00 na boisku.

- Chyba śnisz.

- I to w dodatku na jawie. - mrugnął do niej i czym prędzej wbiegł po schodach do dormitorium. 

Ona i miotła? 

Następnego ranka obudziła się niewyspana. Niedziela nie należała do jej ulubionych dni tygodnia. Ubrała się, rozpyliła w okół siebie trochę truskawkowych perfum i zeszła na śniadanie. Minęła Freda, który wyszczerzył zęby i mruknął "dwunasta". Później George'a w mokrej piżamie, a na końcu Ginny, którą pociągnęła za sobą. 

- Co się stało? - uśmiechnęła się.

- Twój brat chce żebym grała w quidditcha.

- Ron?! - zdziwiła się.

- Nie, drugi brat.

- Percy?!

- Oszalałaś, mówię o Fredzie.

- Aaaa, to było do przewidzenia.

- Co?

- Nie widziałaś jak się wczoraj na ciebie gapił? - Hermiona zarumieniła się. Słyszała już kilka razy, że jest ładna, ale nikt się jeszcze na nią nie "gapił". Mimowolnie uśmiechnęła się do siebie. W samo południe stała już na boisku. Z szatni wybiegł ku niej Freddie.

- Jednak jesteś! - wyszczerzył zęby.

- Powiedzieć ci, że nie chcę latać.

- Ale to jest mega frajda!

- Chyba dla ciebie...

- No! - widząc minę dziewczyny dodał - Daj mi rękę.

- Po co?

- WSIADAJ NA MIOTŁĘ .

Czarodziejka krzyknęła "w górę!" i w kilka chwil znalazła się na kiju.

- Dobrze, teraz delikatnie odbij się stopami od ziemi.

- Oszalałeś?! Chyba masz gorączkę, polecę po panią Pomfrey.

- Widzisz, ty chcesz latać!

- Zaraz dostaniesz tłuczkiem! Nie... Nie komentuj. - dodała widząc jego minę.

Po długim czasie i namowach, Fred znalazł się na drugiej miotle obok.

- Mogę cię ubezpieczać. Podaj mi dłoń.

- Dam sobie radę. - wzbiła się w powietrze. 

Rzeczywiście nie było to takie okropne jak mogło się jej wydawać. Leciała, czuła jak wiatr rozwiewa jej włosy. Uśmiechnęła się. Naprawdę to robi. Lata! I to sama!

- Hermiona uważaj! 

Niecałe kilka stóp pod nią banda Ślizgonów, która wkradła się na boisko zaczęła rzucać w nią łajnobombami.

- Malfoy... - mruknął Fred i natychmiast podleciał do blondyna.

Uderzył w jego miotłę.

- Leć stąd albo inaczej porozmawiamy.

- Ojejku biedny Weasley mi grozi. Ciekawe czy ta twoja miotełka do kurzu zniesie kilka uderzeń moich Nimbusów. Do roboty Slytherin!

Hermiona nie wiedziała co się z nią dzieje. W ciągu kilku sekund podjęła ryzyko. Zaczęła pikować prosto na Dracona. 

* * *

- Wszystko dobrze? - Hermiona siedziała na krześle w skrzydle szpitalnym. Poobijany Fred uśmiechał się do niej spod kilku bandaży.

- Jak najbardziej.

- Masz wzorową opiekę - uśmiechnęła się.

- I mam ciebie.

Dziewczyna spuściła wzrok.

- To przeze mnie tu jesteś.

- Nawet tak nie mów. Uratowałaś mi skórę. To przeze mnie znaleźliśmy się w takiej sytuacji. Ale szczere powiem : zdałaś test.

- Na co?

- Na szukającego. - uśmiechnął się.

- Haha, niby jak?

- Wybiłaś Malfoyowi kilka zębów, po czym złapałaś je z pięciu stóp i zaczęłaś rzucać nimi w całą resztę. Ja bym się bał konsekwencji...

- Co tam konsekwencje pokazałam mu, że z Hermioną Granger się nie zadziera. Może jakbym mu powyrywała te tlenione kudełki to Moody by się ucieszył. 

Fred zaczął się śmiać. Hermiona złapała go za rękę. 

- Nie martw się, wyzdrowiejesz.

- Oby.

Na salę weszli Harry i Ron.

- A wy znowu razem? - mruknął rudzielec i zmierzył spojrzeniem trzymających się za dłoń Gryfonów. 

Zerknął wymownie na Harry'ego, który wzruszył tylko ramionami. Wycofali się czym prędzej.

- O co mu chodzi? - mruknęła dziewczyna.

- Ja chyba wiem...

~ Hermiona  :D